W sytuacji uzyskania decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmawiającej przyznania prawa do emerytury, renty oraz innych przewidzianych ustawą świadczeń, warto wiedzieć, że taka decyzja nie jest ostateczna oraz że może być zaskarżona.
Odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS) wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji.
Oddział ZUS, do którego odwołanie jest wniesione, przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu. ZUS, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.
Jeżeli w odwołaniu od decyzji ZUS wskazano nowe okoliczności dotyczące niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, organ rentowy nie przekazuje odwołania do sądu, lecz kieruje do lekarza orzecznika do ponownego rozpatrzenia. ZUS uchyla poprzednią decyzję, rozpatruje nowe okoliczności i wydaje nową decyzję, od której przysługuje odwołanie do sądu. Przepis ten stosuje się także wówczas, gdy nie można ustalić daty powstania wskazanych w odwołaniu nowych okoliczności.
Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się.
Sąd także odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Jeżeli odwołanie opiera się także na zarzucie nierozpatrzenia wniesionego po terminie sprzeciwu od tego orzeczenia, a wniesienie sprzeciwu po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zainteresowanej, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Ubezpieczony może również wnieść odwołanie do protokołu w sądzie właściwym do rozpoznania sprawy albo w sądzie właściwym dla jego miejsca zamieszkania.
Jeżeli chodzi o wymogi formalne odwołania, to zgodnie z Art. 47710 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, powinno ono zawierać:
1. oznaczenie zaskarżonej decyzji,
2. określenie i zwięzłe uzasadnienie zarzutów i wniosków,
3. podpis ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.
Jeżeli ubezpieczony w odwołaniu zgłosił nowe żądanie, dotychczas nierozpoznane przez ZUS, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje go do rozpoznania organowi rentowemu.
Źródło:
– ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.2014, Poz. 101 j.t.).
